Moeder

Wij, mijn jongere broertje en ik, werden verwend door onze moeder. Heel erg verwend. Vader merkte niets van die verwennerij. Mócht er niets van merken. Het moest allemaal stiekem. Achteraf eigenlijk heel vreemd, maar daar maakten wij ons toen niet druk om. 

Ik kreeg in die tijd twee soorten zakgeld. ‘Wit’: dat was het bedrag dat met mijn ouders was afgesproken en zwart: het geld, dat moeder mij daarnaast nog toestopte.  

Dat extra toestoppen was voor moeder overigens nog niet zo gemakkelijk. Ze moest vader om geld vragen om de huishouding te kunnen bestieren. Ik hoorde dan vaak ‘Is het nu alweer op.’  Ze kreeg zelfs eens de opdracht al haar uitgaven bij te houden in een kasboekje dat hij speciaal daarvoor had aangeschaft. Ze hield het vier dagen vol, waarna ze het boekje letterlijk in de hoek smeet. Zo kon ze weer, net als daarvoor, af en toe iets apart leggen, om samen met het statiegeld dat ze in de winkel terugkreeg, een eigen potje op te bouwen. 

Mijn vader deed de verkoop bij een timmerfabriek en was daarvoor vaak op reis. Naar grote bouwbedrijven in het westen en het zuiden van het land. Het gebeurde dus regelmatig dat hij ’s avonds laat thuiskwam. Voor mij was het dan feest: ik mocht opblijven. 

Eerst hadden we nog geen televisie. Omdat ik net als moeder dol op lezen was, zaten we dan gezellig met een boek tegenover elkaar voor de kachel. Later, toen ik wat ouder was en er wel een tv-toestel in de kamer stond, keek ik samen met haar. Vaak naar films. Ik genoot, maar zij ook. Mijn broertje kreeg daarvan niets mee: hij lag dan al in bed.

Het bleef een spannende gebeurtenis: vaak hadden we geen idee hoe laat vader na zo’n reis thuis zou zijn. Ik moest altijd zo gaan zitten dat ik van buiten niet gezien kon worden. En natuurlijk al in pyjama. 

Het was heerlijk als vader belde: ‘Ik zit nog even wat te eten in Beverwijk’ of ‘Ik vertrek zo uit Beringe’. We wisten dan dat voorlopig de kust veilig was.

Eén keer ging het bijna fout. We keken tv. En het was nogal spannend. We hadden daarom geen auto gehoord. En geen dichtslaande autodeur. Plotseling hoorden we voetstappen bij de voordeur en de sleutel die in het slot werd gestoken. Nooit meer ben ik zo snel een trap opgerend. 

Ook als mijn ouders een avondje uitgingen, werden we, buiten medeweten van vader, door moeder verwend. Mijn broertje mocht dan een nachtje bij mij in bed slapen. In die tijd sliep ik in een tweepersoons bed. Geen idee waarom dat was, maar tegen de tijd dat het functioneel dreigde te worden, stond er opeens een eenpersoons.  Op zo’n uitgaansavondje ‘verstopte’ moeder onder het bed voor elk van ons wat lekkers: een mergpijpje, van de banketbakker, en een flesje cola. Groot feest!