Bij de wetenschapsdieren waarvan ik laatst heb verteld
waren nu problemen met het koffiegeld
Zoals in het vorige nummer staat geschreven
bracht dit heel wat pennen en tongen tot leven.
Schrijver wil met deze fabel duidelijk maken
dat diskussies over dit soort zaken
volledig uit de hand kunnen lopen.
Laten we daarom met z’n allen hopen
dat we van dit verhaal zullen leren
en het verstand zal wederkeren.
We beginnen met het verleden,
daarna overstappend op het heden.
Over de toekomst gaan we fantaseren.
Of het uitkomt? Hopelijk niet, de tijd zal het leren.
Het verleden
De moeilijkheden zijn lang geleden begonnen
zo in de tijd van de eerste koffiebonnen.
De koffie werd toen nog gebracht door Jan de Stier
eigenlijk ook een wetenschapsdier
zijn wetenschap was koffie maken.
Hij verkocht ook soep, snoep en andere zaken.
Men moest de koffie toen per kop betalen.
Na een tijdje ging de Stier hier wel van balen
maar van baaldagen wilde men toen nog niet horen
dus op een dag bracht de Stier naar voren:
kunnen we niet wat anders verzinnen
en met een geheel nieuw betaalsysteem beginnen.
Iemand heeft toen dé oplossing verzonnen:
voortaan wordt de koffie betaald met bonnen.
Dit is zo een hele tijd uitstekend gegaan.
Toen hebben zich echter nieuwe problemen voorgedaan
de Stier had nu minder tijd om koffie te zetten
dan hij kwijt was met op te letten
of iedereen wel voldoende bonnen zou geven.
Gaf iemand er te weinig dan duurde het maar even
of deze onderzoeker van verre bomen
moest bij de Stier op het matje komen.
Ook het tellen van de bonnen was een hele toer
zoals de Stier aan de Uil en zijn kornuiten bezwoer.
Dus moest men weer wat nieuws bedenken
als vergoeding voor het koffieschenken.
Overigens, in die tijd heeft de Stier dikwijls afscheid genomen
om na enkele weken dan weer terug te komen.
Toen de Stier definitief was verdwenen
is een jonge Hinde als barpoes verschenen.
Bij de wetenschapsdieren was toen ook een stel
dat zich dierenraad noemde, je weet wel
zo’n clubje dieren dat mag praten over zaken
die het wel en wee der dieren raken.
Deze club is alle dieren gaan ondervragen
of zij mogelijke oplossingen zagen.
Het aantal suggesties was enorm
ja het liep zowaar storm.
In het vorige nummer van dit orgaan
is hierover uitgebreid verslag gedaan.
Het heden
Het resultaat dat uiteindelijk is behaald?
Door alle dieren wordt tien gulden betaald.
Dit bedrag is op het gemiddelde gebruik gebaseerd,
voor verslaafden en zieken zal worden gecorrigeerd.
Twee dieren die met geld om kunnen gaan
moeten elke maand voortaan
alle wetenschapsdieren af gaan lopen
om de koffie vooruit te verkopen.
De Drentse Patrijs en de Friese Stabij
gaan, de eerste keer zij aan zij
met geldkist, pen en papier
het hele bos door, dier na dier.
Ze hebben een keurig schema opgesteld
links de koppen, rechts het geld.
De toekomst?
De schrijver dezer fabel zal nu trachten
u te vertellen wat we in de toekomst kunnen verwachten:
De beide honden gaan het systeem verfijnen
om de verschillen tussen gebruikt en betaald te verkleinen.
Er wordt nu aan het volgende gedacht:
Correcties zullen worden aangebracht
voor te gebruiken hoeveelheid suiker en melk.
Door dit systeem kan dan elk
precies betalen wat hij de volgende maand gaat verteren
eventueel op nacalculatiebasis te corrigeren.
Aan andere zaken komen de honden niet meer toe,
het koffieprobleem zal worden opgelost en hoe!
Met z’n tweeën kunnen ze deze zaak echter lang niet aan
zodat over niet al te lange tijd wordt overgegaan
tot het aantrekken van nieuwe dieren voor de afdeling koffiegeld.
Ook een computer zal worden besteld.
Na een aantal jaren is men het probleem de baas.
Maar dan blijkt helaas:
Door de hoge kosten is het budget zo geslonken
Dat er geen koffie meer wordt geschonken.
Moraal
Het koffie-betaal-systeem hoeft niet koffiedicht te zijn
Maar koffie, ook in de toekomst, ware wel fijn!