Natuurbeleving

Waar vroeger het schelpenpad knisperde, de buizerd lachte, de specht klopte, zwammen bomen aten, bijen zoemden, mieren te hoop liepen, adders zonnebaadden en nog veel meer moois gebeurde,
staan nu 400 casco betondozen, ogenschijnlijk willekeurig neergekwakt, volgens folder boerderijen vanwege dak van riet.
Als een lint, zwartgrijs van kleur, slingert het asfalt van doos naar doos en van drempel naar drempel; zelfs hier heerst haast.
Op 40 hectare aangetast bos beleeft men, samen met een paar duizend soortgenoten, vanuit 400 identieke, onnatuurlijk groene tuinsets van niet-recyclebaar materiaal, de natuur.

Waar vroeger de vennen als zilverschitteringen in het landschap lagen, waar libellen cirkelden tussen pijpestro en lisdodde en waar kikkers het hoogste lied kwaakten, spartelen nu schreeuwende kinderen, hier kids genoemd, in het verwarmde binnen- en buitenbad en komen, begeleid door de denderende discodreun, gillend langs 45 meter waterglijbaan omlaag.

Terug naar Poëzie