Voordat ruim 35 jaar geleden onze oudste dochter Elles werd geboren, gingen we op zoek naar een wieg.
Tijdens deze zoektocht kwamen we terecht in Noordwolde. Hier vonden we wat we zochten: een rotan wieg, donkerbruin van kleur.
Na Elles hebben onze volgende drie kinderen ook een groot deel van hun eerste maanden in deze wieg doorgebracht.
Toen wij ‘uit de kleine kinderen’ waren, kwam de wieg op zolder te staan.
Daar bleef hij totdat onze naaste buurvrouw zwanger was. Zij had er wel oren naar toen wij haar aanboden er gebruik van te maken. Ze vond de kleur wel wat gedateerd; of ze hem wit mocht spuiten. Dat was uiteraard geen probleem. Ook voor hun tweede dochter hebben ze de wieg gebruikt.
En daarna volgden drie kinderen van andere buren en een kind van een collega van Tineke.
Kleinzoon Melle heeft er in gelegen en als laatste onze jongste kleinzoon Jelle.
Vanmiddag waren we in Meppel bij Kasper en Monique om Yannick”s verjaardag te vieren.
De wieg bleek daar niet meer nodig te zijn, dus hij werd door Kasper achterin onze bus geschoven.
Toen we wilden vertrekken vertelde Monique terloops dat haar vriendin, die ook in Meppel woont, nu zwanger is. Of zij de wieg niet wilde gebruiken? Haar gebeld en ja hoor: graag. Dus daar zijn we maar meteen langsgereden om hem te brengen.
De wieg is nog lang niet af, dus dit zal vast niet de laatste gebruiker zijn. Wie wordt de volgende?
Op de terugweg bedachten we dat het wel heel leuk zou zijn om van elke baby die erin heeft gelegen een foto te krijgen. Dat gaan we dus nu proberen.
Op de foto’s dochter Elles, de eerste gebruikster en kleinzoon Jelle, die de wieg als laatste heeft gebruikt.