Toen ik vanochtend thuiskwam van een boodschapje en mijn fiets in de schuur wilde zetten, hoorde ik in de eiken achter ons huis een geklop. Een specht?
Na enig gezoek, zag ik hem (of haar).
Ik snel naar boven om mijn videocamera te pakken. En toen ik weer beneden kwam zat hij er nog steeds. Zelfs toen later een brommer over het fietspad reed bleef hij rustig kloppen.
Hij paste zich dus duidelijk aan bij zijn omgeving. Leuk gebaar, zo aan het begin van het Darwinjaar.
Omdat ik maximaal moest inzoomen en zo snel geen statief bij de hand had, zijn de beelden soms wat schokkerig.
Aan het eind van het filmpje is overigens duidelijk te zien: waar gehakt wordt vallen spaanders.