Het wordt wel heel bizar allemaal.

Ik ben begonnen met het schrijven van een thriller. Niet zomaar een verhaal van een paar duizend woorden; het moet de omvang van een boek krijgen; zeker 80.000 woorden. De schets van het verhaal is klaar. Met de verschillende verhaallijnen, de plots en de beschrijving van de belangrijkste personen. Dat was overigens een heel gepuzzel, waarmee ik, gesteund door een schrijfmaatje (dat stimuleerde, inspireerde, als klankbord fungeerde en daarnaast hard meedacht), bijna drie weken zoet ben geweest. De gebeurtenis waar alles mee begint is een moordaanslag. Bij de oprit van de pont over een brede rivier belandt een auto, met achter het stuur een vrouw, in het diepe water.

Vanochtend ging er een schok door me heen bij het lezen van een politiebericht dat ik heel toevallig onder ogen kreeg:

‘Auto te water op Veerweg. Bestuurster komt om het leven.’
Dit kan toch (alweer) geen toeval zijn?