Gistermiddag zaten we in de tuin. De twee jongens waren met een waterpistool aan het spelen.
In de boom zat een vogeltje op een tak boven de voederplank te wachten tot de kust vrij was.
‘Geef mij dat waterpistool eens,’ vroeg ik aan Vigo.
Even later richtte ik een straaltje op het vogeltje. Ja ik weet het: heel flauw, slecht voorbeeld etc.
Maar …
Toen bleek het vogeltje het helemaal niet erg te vinden. In plaats van weg te vliegen begon hij lekker te badderen. Hij genoot zichtbaar.
Later nog een keer hetzelfde gedaan. Nu zaten er meer vogeltjes en we gebruikten twee waterpistolen. Het was een echt vogelwaterballet.