Ik had dus mijn 6e quiller opgestuurd naar vrouwenthrillers.nl (zie blogbericht 13 oktober).
Van de redactie ontving ik de volgende reactie:
Een goed verhaal en we bleven goed tot het einde geboeid door wat er misschien ging komen.
Wel waren we een beetje teleurgesteld door het einde. Er lijkt een onverwachte ontknoping aan te komen, en dan opeens heeft de hoofdpersoon door wat haar man heeft gedaan. In de laatste alinea wordt alles helemaal uitgelegd en uitgekauwd. Terwijl je als lezer natuurlijk allang Koos verdacht, en hebt bedacht dat hij met een blonde pruik door de duinen rent, dat hij smsjes heeft gewist, etc.
Het einde is te zwak om het verhaal als zo bijzonder dat het een uitzonderingsbehandeling verdient, te bestempelen.
We zijn heel benieuwd of je er nog iets mee gaat doen nu 🙂
(Die uitzonderingsbehandeling ging om de lengte van het verhaal (kk).)
Omdat dochter Elles hetzelfde commentaar had, ben ik er weer mee aan de slag gegaan.