Nog meer sweet memories:
Het was 1975, ik werkte bij een softwarebureau. Vaak onder (te) grote druk. Dikwijls tot ’s avonds heel laat. Als ik dan (nog steeds gestressed) thuiskwam (T. lag meestal al in bed), pakte ik een paar flesjes bier uit de koelkast, ging op de grond voor mijn Akai tapedeck (met van die grote haspels) zitten, zette mijn koptelefoon op en beluisterde dit nummer. Volume heel (te) hoog. En dan zag het leven er opeens heel anders uit. 🙂