Ik ben nu bezig met het beschrijven van mijn lagere schooltijd.
Als je je er op concentreert komen er zóveel herinneringen bovendrijven. En nog leuker: de ene herinnering haalt weer tig andere herinneringen naar boven.
Wat is dit leuk om te doen. Ik ben weer helemaal terug in de klassen van toen. Zo schreef ik net wat over de zanguurtjes bij meester van Eijsden in de zesde klas.
Welk liedje was dat toch, dat ik altijd zo mooi vond. Sterker nog: dat mij als 11- of 12-jarige ontroerde.
Ik probeerde het te neuriën. Na een paar pogingen lukte dat. Maar wat was de titel? Het laatste woord van het refrein luidde: ‘Vlaanderland’. Even Googelen leverde het resultaat: ‘Klokke Roeland’.
Op Youtube vond ik een uitvoering. Ja, die was het. En wat het is, weet ik niet, maar het ontroerde me nog net zo erg als indertijd.