The Air That I Breathe

FB-vriend Bertus liet vanavond op Facebook een nummer van The Hollies (een Engelse band uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw) horen: Write On. Volgens hem het mooiste nummer dat de groep ooit heeft gemaakt. 
Inderdaad een prachtig nummer, maar voor mij blijft hun mooiste nummer toch The Air That I Breathe

En zoals bij zoveel songs uit die periode, heb ik ook aan dit liedje een herinnering. Zodra ik het nummer hoor, droom ik terug in de tijd, ergens begin jaren zeventig:

Ik werkte als softwareontwikkelaar bij Nira in Emmen. Ik had programma’s geschreven voor de financiële en de salarisadministratie, die moesten draaien op Philips Officecomputers. Zowel in Emmen als bij de verkooporganisaties in binnen en buitenland.

Samen met een collega was ik bezig de software te testen, waarbij we nogal wat problemen tegenkwamen vanwege het beperkte geheugen van genoemde machines. Wat gezien de snel naderende deadline een enorme druk opleverde. 
Vaak was het ’s avonds al heel laat als we eindelijk de deur achter ons dicht deden. 

Als ik dan, nog steeds super gestresst, thuiskwam, pakte ik een pilsje of wat, schoof de poef voor de geluidsinstallatie, zette de koptelefoon op en spoelde de band op mijn Akai tapedeck naar het betreffende nummer. Volume hoog en genieten. Niet één keer, niet twee keer, maar tientallen keren. En door de combinatie muziek en bier (of was het bier en muziek?), kwam ik helemaal tot rust.