Dat is de voorlopige titel van de thriller waarvan ik inmiddels de draad weer heb opgepakt. In maart, toen ik ermee begon, gaf ik mezelf een jaar. Dat gaat helaas niet lukken.
Indertijd heb ik eerst het verhaal in grote lijnen uitgewerkt. Alles moest kloppen. Het was of ik met wiskunde bezig was. Hogere wiskunde.Mijn schrijfvriendin C. heeft tijdens die fase als klankbord gefungeerd. Een meedenkend klankbord zelfs.
Daarna heb ik alle scènes opgeschreven, elk met een korte beschrijving wat er in die scène diende te gebeuren. 
Vervolgens heb ik ook al een aantal scènes verder uitgewerkt.

Maar toen werd het zomer. En daarna kwamen allerlei andere zaken op mijn pad waaraan ik op dat moment liever mijn aandacht besteedde: websites, mijn Poézie Werkgroep.

Deze week heb ik de thrillerklus weer opgepakt. En ik ga het vervolg niet alleen doen. Ik heb een co-auteur gevonden: schrijfvriendin C, die inmiddels weet wat het schrijven van een boek inhoudt. Samen proberen we er wat moois van te maken