Vanochtend hadden we de laatste bijeenkomt, een hele bijzondere, van onze Poëzie Werkgroep.
Het was voor mij een afscheid: ik heb enkele weken geleden besloten om te stoppen. De anderen gaan vanaf eind januari nog één serie van acht bijeenkomsten doen.
De twijfel sloeg overigens vanochtend wel weer even toe. Het is zo’n fijne groep mensen; het voelt als een warm bad.
Maar ik heb besloten mij de komende tijd wat meer te richten op de thriller, waarmee ik bezig ben.
We waren vanochtend te gast in een kloosterboerderij in Warffum; een prachtige, 19e eeuwse Groninger boerderij.
Het was er goed toeven: eerst koffie en appelgebak met slagroom. En later een lunch met paddestoelenquiche en quiche van appel en spek. Vooral de laatste vond ik, als niet-spekliefhebber, verrukkelijk.
Maar ook het glas rode wijn ging er in als … wijn.

In mei wordt het bundeltje (waaraan ik ook meewerk) gepresenteerd in Leeuwarden. Ik ga daar mijn mede-poëten weer ontmoeten. Ik verheug me erop.