Volgeladen ja. Erg vol. Té vol eigenlijk.

We waren uitgenodigd door vrienden voor een gekostumeerd feest. Dat vindt eens in de vier jaar plaats op een locatie net buiten Hoogeveen. Helaas had ik al een afspraak met sitegenoten in Utrecht, zodat ik verstek moest laten gaan. Maar Tineke ging (uiteraard) wel. 

Als goedmakertje voor mijn afwezigheid zou ik voor Bob spelen en het stel ’s nachts  weer ophalen. Vijf personen plus ik als chauffeur moest toch lukken in mijn bus met vijf zitplaatsen. Ze mochten mij bellen als het zover was. Het maakte niet uit hoe laat.

Om twee uur vannacht kwam het telefoontje: ik werd verwacht. En wat ik toen meemaakte tart elke beschrijving: wat een ongeregeld zootje zeg. De meesten nog maar half verkleed. Pruiken waren inmiddels afgezet, de make-up was uitgelopen en iemand had nog maar één (aangeplakte) wenkbrauw. Luidruchtig van de spiritualiën bovendien. En daar sta je dan als volkomen nuchtere chauffeur.

Nadat het hele zaakje was ingeladen, wat uiteraard met een hoop lawaai en gelach plaatsvond, konden we eindelijk op weg.

Na 100 meter reden we een tweetal feestgangers achterop dat over het fietspad langs de weg lopend huiswaarts ging. Omdat achterin de bus een flinke bagageruimte zit, hebben we dat duo ook maar ingeladen. Ze moesten op de platte laadvloer zitten (liggen?). 

Nog eens 100 meter verder liepen de vrouwelijke wederhelften van genoemd duo. En ja, wie A zegt, kan eigenlijk ook best B zeggen, dus weer gestopt en die twee naast hun echtgenoten  achterin de bak gelegd. 

En zo gingen we dan op weg. Met tien personen in mijn vijf-persoons Transit. 

Ik heb er wel voor gezorgd dat het voor het viertal dat op de laadvloer lag geen comfortabel ritje werd. Eerst maar eens een paar flinke rukken aan het stuur gegeven, zodat ze van links naar rechts en weer terug rolden. Hetgeen uiteraard gepaard ging met een hoop gejoel. Verderop de bochten scherp genomen, de talrijke verkeersdrempels boven de aanbevolen snelheid gepasseerd en enkele keren de werking van de remmen getest. Die deden het goed. Fijn voor mij, minder prettig voor de passagiers. 

Na afloop nog even bij buren op het plein een biertje of twee gedronken. Tegen half vier rolden we moe, maar voldaan in ons bedje.

PS: Helaas geen foto’s gemaakt vóór, tijdens en na de taxirit.